 De dichterlijke vogel mint het maagdelike water, en baadt wellustig, spiegelt, drinkt, aanhoort het lief geklater. En onbewust bemint hem 't meer en streelt zijn blanke veder, en klatert zacht en spiegelt hem zoo teer zijn beeltnis weder. Doch weiger...  De Tijdspiegel - Page 2301881Full view - About this book
 | 1905 - 760 pages
..., drinkt, aanhoort het lief geklater. wat moet ik dan voor indruk krijgen van het laatste couplet: Doch weiger en bescheiden in bewondering verslonden, nooit heeft des vogels reine min diemaagdelikheidgeschonden. ? Als lyricus treft Rodenbach weinig. Meer als natuur-schilder, en alsepicus.... | |
| |
